کد مطلب:34114
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:19
آيا در اثر كثرت گناهان مي توان از خداوند نااميد شد؟
در ميان گناهان كبيره، از يأس مِنْ روح الله، يعني نااميدي از رحمت خداوند هم به چشم مي خورد. پس وقتي انسان در اثر گناه، از رحمت خدا نااميد شود، گناهي به گناهان خويش افزوده است و اين ترفند شيطان است كه رابطه را به كلّي از خداوند قطع كند. به همين خاطر براي ان كه انسان در يك حالت تعادل، و سير و سلوك به سوي داشته باشد دو عُنصر از عناصر تشكيل دهنده ارتباط با خداست:
1. رجاء،
2. حوف.
با ترس به احساسي دست مي يابيم كه از بازماندن و بي ثمري نجات مي يابيم و به اقدام و جمع آوري زاد و توشه مي پردازيم. و با عنصر اميد و رجاء اگر در جايي كم آورديم و سستي نموديم(گناه) از خداوند منقطع نمي شويم و دوباره به راه مي آييم. در آيات و روايات به طوري با دو عنصر برخورد مي كنيم كه در جايي سرشار از اميد مي گرديم و در مرحله اي از عمل هاي خوب خودمان هم شرمنده مي شويم كه در حدّ بزرگي حق و راه بلندي كه در پيش داريم كاري نكرده ايم. در حديثي از علي((عليه السلام)) سؤال مي شود چقدر انفاق مي كنيد; امام((عليه السلام))مي فرمايد: اگر مطمئن بودم يكي از آنها قبول مي شود آرام مي گرفتم. اين علي((عليه السلام)) است كه اينقدر اهتمام دارد. و از طرفي مردي عرب از پيامبر((صلي الله عليه وآله)) سؤال مي كند روز قيامت حساب با كيست؟
ـ5ـ
پيامبر((صلي الله عليه وآله)) با خدا!
عرب مي گويد: به عزت الله به خدا قسم كه نجات يافتم(اوج اميد).
پيامبر((صلي الله عليه وآله)) مي فرمايد: چنين به خداوند حُسن ظن داشته باشيد. آيات قرآن و احاديث بايد مطالعه شود. كتاب گناهان كبيره مرحوم شهيد دستغيب بسيار مفيد است.
( بخش پاسخ به سؤالات )
ـ6ـ
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.